ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΑRBELA ΠΑΚΙΣΤΑΝ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΦΡΑΓΜΑΤΟΣ TARBELA ΠΑΚΙΣΤΑΝ

Δουλεύαμε πολύ σκληρά στα εργοτάξια μας, για  την κατασκευή  φραγματων.   Πολύ περισσότερο, στην  κατασκευή του Υδροηλεκτρικού Έργου της Tarbela στο Πακιστάν, του μεγαλύτερου φραγματος στο κοσμο που χτίσαμε πάνω στον Ινδό ποταμό.  Στο έργο αυτο  μου ειχε ανατεθεί η διεύθυνση του τμήματος για την  μελέτη και προμήθεια όλων των υλικών  απαραίτητων για την κατασκευη  του έργου, συμπεριλαμβανομενων των ανταλλακτικων για τις επισκευές και τη συντήρηση του μηχανολογικου εξοπλισμού.  Ολα τα υλικά, εκτός από καύσιμα, λιπαντικά και τσιμέντο, καθως και τα ανταλλακτικά, εισάγονταν από το εξωτερικό. Ανταλλακτικά  απο τους κατασκευαστές του μηχανολογικου  εξοπλισμού  που προέρχονταν απο  τις  Ηνωμένες Πολιτείες, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ιαπωνία. Ήταν ζωτικής σημασίας  η  έγκαιρη  υλικοτεχνική υποστήριξη  καθ´ολη τη διαρκεια των εργασιών. Επιτυχης εκτέλεση του έργου εξαρτώταν σε μεγάλο βαθμό  από την υψηλή διαθεσιμότητα του μηχανολογικου εξοπλισμού, αξίας 150 εκατομμυρίων δολαρίων σε τιμές 1968. Οι  εργασίες συνεχιζονταν σε 24ωρη βάση για 5 χρόνια. Ουτε μια μερα   δεν έπρεπε να παει χαμένη.  Τα διάφορα  στάδια  του έργου ηταν απαραίτητο να εκτελουνται σύμφωνα με ενα πολύ αυστηρό χρονοδιάγραμμα. Η κατασκευη του έργου δεν ειχε διακοπεί  ούτε όταν  το Δεκέμβριο του 1971 ξέσπασε πόλεμος μεταξύ του Πακιστάν και της Ινδίας.  Φοβούμενοι ότι η Πολεμική Αεροπορία  της Ινδιας θα βομβάρδιζε  το εργοτάξιο,   επαναπατρισαμε  στην Ευρώπη τις οικογένειες του προσωπικού μας με ναυλωμένες  πτήσεις  απο το αεροδρόμιο της Kabul,  πρωτεύουσας του Afghanistan. Στην  περιοχή  του φράγματος ο στρατός  εγκατέστησε αντιαεροπορικά πολυβόλα. Ευτυχώς οι εχθροπραξίες ήταν περιορισμένες και ο πολεμος έληξε πολύ  σύντομα. Οι εργασίες γίνονταν σε  τρεις βάρδιες,  οκτώ ώρες η καθε μια, έξι ημέρες την  βδομάδα. Η Κυριακή ήταν ημέρα συντήρησης του μηχανολογικού εξοπλισμού. Διευθυντές και προσωπικό γραφείου εργαζόταν  έως και 12 ώρες ημερησίως, ακομη και τις Κυριακές όταν υπήρχε ανάγκη. Ήμασταν πάντα ετοιμοι να παρέμβουμε για επιλύση  προβληματων ακομη και τις νυκτερινες ωρες. Κατά τη μακρά περίοδο της κατασκευής του φραγματος, μου δόθηκε η ευκαιρία να θαυμάσω,  για ακομη μια φορά,  την εργατικότητα  και την αφοσίωση στο καθήκον των Ιταλών, που αποτελούσαν  τη πλειοψηφία του διοικητικού και εποπτικού προσωπικού  που απαριθμούσε 800 άτομα. Οι Πακιστανοί  με ενα εργατικό δυναμικό 15.000 ατόμων, απασχολούνταν κυρίως σε χειρωνακτικες  εργασίες, απλοί εργάτες και  τεχνίτες διαφόρων ειδικοτητων, οδηγοί, χειριστές μηχανημάτων, κλπ. αναδείχθηκαν  εργαζομενοι εξαιρετικής ικανότητας και αντοχής. 

CLICK ON LINK TO WATCH  VIDEO:    

Την κοινοπραξία που ανέλαβε την εκτέλεση του έργου,  με την ονομασία TARBELA JOINT VENTURE, αποτελούσαν  δώδεκα από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες της  Ευρώπης. Από την Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και Ελβετία.  Την διεύθυνση  της κοινοπραξίας ανέλαβε η Ιταλική εταιρεία  IMPREGILO, παγκόσμιος leader στην κατασκευή υδροηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Η εταιρεία με την οποία  ειχα άρχισει και  ολοκληρώσει την επαγγελματική μου σταδιοδρομια.  Ένας από τους μετοχους της κοινοπραξίας  ήταν η HOCHTIEF η μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρία της Γερμανίας,   γνωστή  στην Ελλάδα από την κατασκευή και λειτουργία του αεροδρομιου της Αθήνας. Άριστη συνεργασία μεταξύ των εταίρων της κοινοπραξίας και του προσωπικου  των διαφόρων εταιριών που ασχολούνταν στο εργο. Λαμπρό παράδειγμα του τι μπορεί να επιτευχθεί απο τη συνεργασία  μεγάλων Ευρωπαϊκών ιδιωτικών εταιρειών στην κατασκευη κολοσσιαίων  αναπτυξιακών project.  Στις  ώρες χαλάρωσης και ξεκούρασης, διοργανωναμε διαφόρες εκδηλώσεις στα κλαμπ της πόλης που ειχε κτισθεί  ειδικά για τη στέγαση οικογενειών του εκπατρισμένου προσωπικού της  Εταιρείας. Προερχονταν από διάφορες  χώρες, η πλειοψηφία από την Ιταλία, καθώς και  Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Ηνωμένες Πολιτείες, Ελβετία, κ.α. Το βράδυ του Σαββάτου ήταν συνήθως  αφιερωμένο σε ψυχαγωγια, χαλάρωση, γλέντι και χορό.   Μας αρεσε να χορεύουμε  ΧΑΣΑΠΙΚΟ και ΧΑΣΑΠΟΣΕΡΒΙΚΟ,  όμορφοι χοροί  από τους οποίους εξελίχθηκε το ΣΥΡΤΑΚΙ για την ταινία του ΖΟΡΜΠΑ.  Χοροί με γρήγορο ρυθμό, που εκτελούνται ομαδικά.   Στους φιλους μας από την Ιταλία και άλλες χώρες,  αρεσε να σέρνουν το χορό μαζί μας. Χαλάρωση  ηταν απαραίτητη στον ελεύθερο χρονο. Ιδανικο φάρμακο το γλέντι και ο  χορός, για να απαλλαγούμε απο το άγχος που προκαλούσαν η πίεση  και οι ευθύνες της δουλειάς.  Ήμασταν τότε όλοι  νέοι και  δυνατοί.  Επειδη  ζούσαμε και εργαζομασταν  στο ίδιο έργο,  βλεπόμασταν σχεδόν καθημερινά. Ήταν το έθιμο ωστόσο, να μην συζητούμε  για δουλειά,  κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου. Για λίγες ώρες ξεχνουσαμε ευθύνες και προβλήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις,   με στενούς φίλους,  μπορεί να ειχαμε υπερβαλει στη διασκέδαση, να ειχαμε καταναλώσει  κανένα ποτήρι κρασί η’ ουίσκι παραπάνω. Δεν θυμάμαι όμως  να είχαμε  ποτέ δημιουργήσει αιτία για  παρεξήγηση ή καβγαδάκι. Παρολο που νιωθαμε το Σαββατόβραδο σαν λιοντάρια  που είχαν μείνει έξω από το κλουβί τους, η συμπεριφορά μας ηταν πάντοτε άψογη.  Η Tarbela ήταν επίγειος παράδεισος για  τις  οικοδέσποινες. Στις εργάσιμες μέρες   οι γυναίκες  ήταν συνήθως απασχολημένες με τη διοργάνωση τουρνουά bridge ή tea party, ενώ  οι υπηρέτες,  μπάτλερ, κηπουροί, κλπ  αναλαμβαναν τις καθημερινές δουλειές του σπιτιου. Μερικές κυρίες απασχολούσαν και Πακιστάνους μαγειρους για την προετοιμασία του καθημερινού φαγητού. Νταντάδες   ασχολούνταν  με τη φροντίδα βρεφών ή μικρών παιδιών προσχολικής ηλικίας. Συχνά  οι κυρίες πηγαιναν στη πλησιέστερη πόλη το Rawalpindi σε απόσταση 103  χλμ. στο ξενοδοχείο Intercontinental για τσάι  ή για ψώνια στα μαγαζιά. Σε πολλέςπεριπτώσεις, μετά  το τελος του χορού το Σάββατο βράδυ στο Club,  το πάρτι  συνεχιζόταν εναλαξ στα σπιτια μας. Ειχαμε ανακαλύψει  πως η ιταλική «pasta» (μακαροναδα) αποτελούσε το ιδανικο light  φαγητό  και γρήγορο στη προετοιμασία  τις μεταμεσονύχτιες ώρες. Τις Κυριακές πηγαιναμε συχνά για δείπνο στο εστιατόριο της εταιρείας. Το μενού, περιλαμβαναι ιταλικές  κουρμέ σπεσιαλιτέ που παρασκευάζαν Ιταλοι Σεφ απο πρώτες ύλες  που  εισαγονταν αεροπορικώς απο την Ιταλια. Γενικά δεν έλειπε τίποτα απο το Σούπερ μάρκετ του εργοταξιου. Ειχαμε στη διάθεση μας ότι ηταν διαθέσιμο  στα καλύτερα σουπερ μάρκετ της Ιταλιας.  Μετά πεντε χρόνια  ακάματης δραστηριότητας, το τελικό αποτέλεσμα του κόπου μας ήταν σε πλήρη θέα. Το φραγμα και οι υπόλοιπες  εγκαταστάσεις  έγιναν  πραγματικοτητα. Οι προσπάθειές μας και η σκληρή εργασία  απέδωσε καρπούς.  Μεσα σε σχετικά μικρο χρονικό διάστημα  , αν κρίνουμε από το μέγεθος του έργου,  ένα τεράστιο φράγμα μήκους 2740 μετρα, αποτελουμενο από υλικά 121 εκατ.κυβικα μετρα  απλωνοταν απο τη μια όχθη του μεγάλου   Ινδού ποταμού στην άλλη. Το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είχε  αρχίσει λειτουργία.   Τα νερά του  Ινδού ποταμού που για αιώνες έρεαν  ανεξέλεγκτα απο τα Ιμαλάια  στον ωκεανό, τέθηκαν υπό τον πλήρη  έλεγχο του ανθρώπου. Η τεράστια  υδραυλικη ισχύ του ποταμού κατέστει  πηγή   παραγωγής  ανανεώσιμης  ηλεκτρικης ενέργειας απαραίτητης  για την βιομηχανοποίηση  ολόκληρης της χώρας.   Το νερό του ποταμού στην πορεία του προς την θαλασσα, εξακολουθεί να χρεισιμοποιειται   για  την άρδευση μεγάλων  περιοχών  στην  απέραντη έκταση του λεκανοπεδίου του Ινδού ποταμού.  Το φραγμα και οι υπερχειλιστες (spillways)  ελέγχουν  την ποσότητα του νερου που ρέει  από τον ταμιευτήρα στο ποτάμι κατα τη διάρκεια του έτους.  Οι  καταστρεπτικές πλημμύρες των περασμένων χρόνων ειναι πλέον παρελθόν.   Ο ταμιευτηρας νερού εχει αλλάξει την  μορφολογία μιας τεράστιας  έκτασης και η τεχνητή λίμνη επεκτείνεται μέχρι τους πρόποδες της οροσειράς  των Ημαλαϊων.  Ο Ινδός ποταμός, απο τους μεγαλύτερους στον κοσμο,  πηγάζει   απο τους παγετώνες  των Ημαλαϊων,    ρέει νοτιοδυτικά του Θιβέτ, κατευθύνεται στις Ινδίες και τελικα  διασχίζει  το Πακιστάν προτού εκβάλει στον Αραβικό Κόλπο.  Ολοι οσοι εχουμε συνεισφέρει στην πραγματοποιηση του τεράστιου αναπτυξιακού  έργου,  διακατέχονται απο ένα αίσθημα  υπερηφάνειας  για την πραγματοποίηση του. Θα έχουμε πολλά να διηγηθουμε τα επόμενα χρονια σε φιλους και συγγενείς  για το επιτευγμα μας. Αναπολώντας  ευχάριστες αναμνησεις του παρελθόντος,  απόμαχος  της εργασίας,  ηχούν στα αυτιά μου  σήμερα  τα  λόγια του γενικού  διευθυντή και  αξέχαστου φίλου Mario Baldassarrini (η αδελφική φιλία συνεχίζεται με τα παιδιά του) στον  αποχαιρετισμό μετα την αποπεράτωση του έργου: «Frixos, non so se avremmo potuto realizzare questo progetto senza il suo aiuto» = «Φριξο, δεν γνωριζω αν θα είχαμε ολοκληρώσει αυτό το έργο δίχως τη δίκη σου βοήθεια».

ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΑRBELA.ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΕΙΚΟΝΑ  ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.